Tijd wordt nu stilaan een vervreemde norm, een illusie. In een oogwenk zijn we twaalf kostbare dagen verder. De klok is een trompe-l'oeil geworden, mijn slaapkamer veranderd langzaam in een hobby atelier. Poging tot structuur aanbrengen verloopt traag maar zeker. Graag neem ik jullie mee in een nieuw leesvoer avontuur, adventure awaits!
Troostprijs
Op 15 april kregen we opnieuw een verlening naar ons toe gesmeten. Een koude douche van de nationale veilheidsraad. Geen verassing zoals beschreven in mijn vorige post. Ook zijn er enkele versoepelingen van de maatregelen. Een troostprijs voor sommigen, een lastig gegeven voor anderen. De tuincentra en doe-het-zelf zaken worden namelijk heropend vanaf deze week. Het zonnetje geeft een extra warme gloed deze laatste dagen, onze kat Lucy geniet met ons mee.
Lucy in het zonnetje.
Mensen met groene vingers zijn tevreden over de heropening van tuincentra. Ik kan me vinden in de vreugde als het gaat over verandering in de maatregelen, maar zelf ben ik niet de grootste fan van dit idee. We juichen te vroeg, 15 april was een piek in nieuwe bevestigde covid-19 besmettingen. Dit is slechts een week geleden, 2454 gevallen op één dag. We zijn er nog niet, en moeten blijven volhouden. Niet iedereen neemt zijn verantwoordelijkheid op met social distancing, deze winkels openen lijkt me dan niet de beste zet. Volgens mij kan winkelen wat creatiever aangepakt worden.
Moderne technologie helpt ons bestellingen plaatsen, de post levert in het weekend en er bestaat afhaalservice. Lokaal kopen is een grote steun voor de zelfstandigen in je regio. In deze leefomstandigheden is het aanpassen voor iedereen. Bij verschillende winkels in Zwevegem kan je nu bestellingen plaatsen via mail of facebook, zij brengen producten aan huis of je kan bij hen afhalen. Dit lijkt veiliger dan lange rijen veroorzaken en besmettingskansen vergroten.
Stof tot nadenken
Doe-het-zelf zaken bieden materiaal aan zoals houten meubels, knalgroene verf, praktisch gereedschap.. Tuincentra voorzien fauna en flora. Natuurlijk is dit een troost voor wie thuis de muren oploopt, het doet me ook deugd dat mensen zich verder verdiepen in hun hobby of lang aanslepende renovatiewerken. Een artikel over een stoffenwinkel die niet mag openen gaf me een andere kijk. Zij beschreven zich als een doe-het-zelf zaak voor vrouwen. Stoffen kan je ook gebruiken om mondmaskers te maken. Stoffenwinkels en hobbywinkels voorzien ook doe-het-zelf materiaal, maar zij mogen niet openen. Euro shop en Supra bazar werden ook vermeld in het nieuws deze week. Dit zijn winkels die van a tot z verkopen, dus ook doe-het-zelf- en tuinartikelen.Is dit geen oneerlijke concurrentie? Waar trek je de grens?
Mijn mama werkt als administratief bediende.in de Gullegemse Supra Bazar. Vorige week kreeg ze de opdracht, samen met andere medewerkers, om de lege rekken terug aan te vullen. Vrijdag hebben ze de winkel volledig voorbereid om maandag te heropenen, tot zondag last-minute verwittigd werd dat de winkel niet mocht openen en ze haar -misschien- enkel vrijdag verwachten.
De communicatie verliep moeizaam en bezorgde mijn mama veel stress. Ze vond het onverantwoord om nu al terug haar werk te hervatten. Voor mij was dit ook een grote last van mijn schouders, ik maakte mij zorgen over haar toekomstige gezondheid. In mijn directe omgeving is nog niemand besmet. We zijn heel voorzichtig en genoodzaakt verantwoordelijkheid te nemen in onze familie- en vriendenkring. In mijn omgeving is de kwetsbaarste persoon oma. Ik mis haar enorm.
Uit veiligheid gaan we niet meer bij mijn grootouders op bezoek. We praten enkel met een raam tussen ons beide. Het is pijnlijk om geen knuffel te mogen geven. Gelukkig is ze niet alleen, ze kan rekenen op mijn opa. Met Pasen hebben we haar in de bloemetjes gezet. Via een online bestelling heeft de lokale bloemist haar een pakketje bezorgd. Een tweede bestelling bij een chocolatier bracht hen een stevige portie pralines achterna. Mijn grootouders waren dol gelukkig met hun cadeautjes.
Gordijn van licht
Streepjes trekken op een gigantisch eindeloze muur, we tellen af naar 3 mei. Ik mis mijn beste vrienden, familie. Mijn drang om de wereld te verkennen groeit. Mij vind je in dit weer vaak in een tentje terug in één of andere weide. Geen mogelijkheid hebben om plaatsen te verkennen knaagt. Het is dubbel, dit alles wil ik zo graag terug in mijn leven maar ik geef eerlijk toe: angst overwint. Angst voor het virus leeft bij mij, ik blijf in mijn kot.Leven in onzekerheid is geen pretje. Het voelt aan als wachten op het noorderlicht in ijzig Lapland. Als ik de actualiteit kan geloven, zal er ook een beperking zijn op reizen buiten België. Een bewuste aanpak, toch zie ik enkele dromen wegvliegen naar -hopelijk- volgend jaar. In de eerste week van de paasvakantie stond een skireis naar Frankrijk gepland samen met de familie van mijn vriend.Juli stond een reis tussenin de bergen van Italië vast. Deze worden beide afgelast.
De mistige bergen in Orcières, Frankrijk.
Ik droom verder.. Een groot verlangen van mij is het noorderlicht zien in Noorwegen.Een gordijn van licht, een prachtig luchtfenomeen waar je geduld voor moet hebben. Je moet wachten tot het perfecte moment. Eenmaal je het noorderlicht ziet in zijn volle glorie is alles het waard maar het fenomeen komt even snel als ze gaat. Het einde van de lockdown komt langzaam dichterbij. Een ware verlossing.Laten we niet vergeten dat het eindigen van deze maatregel niet het einde betekend van onze strijd tegen het virus. Het moment dat we terug vrij zijn om te gaan en staan waar we willen, zal een kostbaar moment zijn. Een kostbaar moment met een klemtoon op grote verantwoordelijkheidszin.
Het zwoele noorderlicht in Finland.
Festi-valt in't water
Een andere beslissing is dat evenementen voor groot publiek afgelast zijn tot 31 augustus. De grote festivals zoals Graspop, de Gentse Feesten en Irie Vibes gaan dus zeker niet door op hun originele datum. Dit had ik wel verwacht. Het is onverantwoord om een massa broeihaard te creëren na alle moeite en weken in ons kot. Niemand zal gaan feesten met mondmaskers. De beslissing om alles te annuleren is moreel aanvaardbaar, het blijft wel een grote pil om te slikken. Sommige mensen genieten van het grote festivalseizoen, kijken hier een jaar naar uit. Kleinere evenementen zoals pretparken en kermissen worden later besproken, er heerst hier dus nog wat onduidelijkheid. Als de correcte voorzorgen genomen worden, lijkt me dit een top idee. Een vakantie zonder festivals of pretparken lijkt miserabel.
Boom, een psychedelisch festival in Portugal.
Mij vind je niet direct terug op de festivalweide van Tomorrowland, ik ga liever naar goa festivals.Daar wordt mijn gemis het grootst. De lange nachten, de dansende feestvierders en lachende gezichten. Het gevoel van één te zijn met een groep onbekenden. In januari probeerde mijn vrienden mij te overhalen voor Boom festival in Portugal. Ze hadden me bijna overtuigd, maar covid-19 stak er een stokje voor. Mijn festival valt in't water. Dit festival verplaatst naar volgend jaar, toevallig in de week van mijn verjaardag. Een teken van het universum?
CreaCave
Mijn vriend en ik bezorgen elkaar een mooie tijd in alle chaos. Lockdown lijkt voor sommige de ultieme relatietest en ik kan trots zeggen dat we geslaagd zijn. Daar twijfelde ik geen seconde aan. We dagen elkaar uit om productief te zij, halen het beste in elkaar boven. Twee creatieve duizendpoten met een grote aantrekkingskracht naar schilderen, tekenen, muziek maken.. Met een mengelmoes van deze componenten krijg je als eindresultaat een staaltje kunst.
Aan het bakken in de zon.
We gingen aan de slag met een pouring techniek.Het is heel simpel: je mengt acrylverf met een additief, eentje die zorgt voor een langere verwerkingstijd, en giet deze in één beker. Deze beker verdeel je onder het schildersdoek en het resultaat is altijd een verassing. Na enkele experimenten verder zijn we al vertrouwd met de methode, en tevreden met het resultaat. We kregen lieve berichtjes over onze werken. Op zo'n momenten vergeet je even alle zorgen. Dat is precies wat we nodig hadden. Een vraag voor jullie: Wat gaf jou ontspanning deze week? Ik hoor het graag!
Het werk van mijn liefje Michel (onderaan) en mij (bovenaan).
Zondag volgt een nieuwe post. Hou jullie sterk. Samen tegen corona!
Een toch wel heftige maar realistische post. Ik ben heel blij dat je dit wel deelt met ons. Ook vind ik het fijn dat je omringd bent met goeie mensen rondom jou. Heel jammer van de festivals inderdaad, dit zal ook een grote domper zijn in onze zomer. Heel fijn dat je vraagt naar onze ontspanningen, zo kunnen we ook eens bewust gaan nadenken. Mijn ontspanning is vooral het lopen, rolschaatsen, wandelen met mijn hondje en het samenzijn met mijn vriend. Oh en de zon doet wonderen!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je oma en opa even in de watten hebt gelegd. Ik snap dat je hun mist. Het is inderdaad een goeie vraag om bij stil te staan. Is het wel goed om de tuincentra en doe-het-zelf zaken open te laten gaan. Jammer genoeg kunnen wij hier niet in mee beslissen en zullen we moeten toekijken welke gevolgen dit zal hebben. Natuurlijk kan de economie niet eeuwig blijven stil staan. Hoe langer alles dicht blijft hoe groter het "gat" wordt die zal moeten gedicht worden. Hopelijk kunnen we ons deze zomer met andere dingen bezig houden. ik zal de festivals ook heel hard missen!
BeantwoordenVerwijderen